Ey yağmur gel de silkele hüznümüzü

Al götür hazan tepenin hüzün sokaklarından

Gidenler bizi de almazlar ki yanlarına

Yine yalnız kaldım emanetçi dostlarla

Hüdavendigar yokuşunda bir başına

Hazan tepede dokuz hazan buluştu

Sekiz hazan bir hazanı sakladı

Sekiz hazan dindi bir hazan kaldı

Hazan tepede sekiz hazan hazanı bıraktı

Yusuf (a.s.)’ ın izindeyiz

O kuyuya düşmüştü

Biz yer yarıldı içine düştük sanki

Günahla dolu bir dünyada

Her söyleneni üstümüze alınıyoruz

Hazan sazana belki çok şey yapar ama

Hazan hazana ne yapar ki

Ateş ateşi yakar mı?

Suya su katılırsa bir değişiklik olur mu?

 

Hazan hazanın hazanını artırır ancak

Hüzne dair ne varsa sepetinde

Getir koy kalbimin ucuna koy

Gün batımında yağız suvari

Hazan tepesi bir gönül eri

Hazan tepesi Allah’ın c.c. eri

Hazandır bak ani çıkan sevdam

Loş çökmüş her yana

Dokunsan dökülür lime lime

Umut dersen tohumda

Aşk dersen gülde türbe gölgesinde

Sen ne ararsın hazan tepesinde

Hazan ayında hazan saatinde

Bir yanım güneşe dönük tebessüm eder

Bir yanım korkudan titrer yüreğim

Susamış bir kervan dolaşır mı etrafta

Bana ulaşan bir kova beklerim kuyularda

Oh hazan tepe oh ben hoş sen sarhoş

Doldur turşunu ana bak bardağımız boş

Çantamızda bir yığın kesilmiş ceza avucumuzda muştu

Savur yelelerini sür atını geç kalmasın tepelere koş

Koca tepeler taşıyamazken hazanı

Şimdi onca hüzün içimizde titrer

Taşı taşıya bilirsen

Don vurdu yara soğudu sızlar

Dayan dayana bilirsen

Hazan vurdu bağa kabirde yer yok

 

Dövün hazan tepe dövün dövünme vaktidir






Ölüm geldi

Ne feveran eder Allah'ı cc üzersin



Dervişe  ırkı sorulmaz




Unuttuk işte 

Şekerler erirmiş be ablam




Umutlarımız vardı kapıyla duvar arasın da

ezilen


O yüzden hep bir tahtamız eksik kaldı zaten






Alimin ölümü alemin ölümü gibidir  

rahmet  ve minnetle



Guré Allay naqşeyn ( Allahın işleri

hikmetlidir)







Doymak diye bir şey yoktur.Ya adam yorulur ya yemek biter.


Hacı IBRAHIM-ZAZACA DEYİŞLER